In Haagse Literatuurkringen is een platform voor liefhebbers van literatuur begeleid door Marty van Welij. Leden van haar boekenclubs kunnen online de toelichtingen inzien van de behandelde boeken.
ACTUEEL
In deze tijden van bezinning of juister gezegd veel thuiszitten, geven wij elkaar tips over gedichten.
Mijn keuze is De tuinman en de dood, geschreven door P.N. van Eyck (1887-1954)
In dit gedicht gaat het over het lot, dat je niet ontlopen kan. En ik wil mensen zeker niet adviseren om fatalistisch te worden en je niet te houden aan alle voorschriften, zoals 1,5 meter afstand tot elkaar of heel vaak je handen te wassen. Maar als we ons volledig strijdbaar gedragen hebben en het gaat toch mis, ja, dan is er misschien sprake van het lot!
De tuinman en de dood
Een Perzisch Edelman:
Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,
Mijn woning in: “Heer, Heer, één ogenblik!
Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.
Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.
Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan,
Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!” –
Van middag – lang reeds was hij heengespoed –
Heb ik in ‘t cederpark de Dood ontmoet.
“Waarom,” zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt,
“Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?”
Glimlachend antwoordt hij: “Geen dreiging was ‘t,
Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast,
Toen ‘k ‘s morgens hier nog stil aan ‘t werk zag staan,
Die ‘k ‘s avonds halen moest in Ispahaan.”
P.N. van Eyck
Literair Nieuws